เหนื่อย ... เหลือเกิน

 ... เรื่องนี้มันยาวหน่อยน่ะ แต่ใครอยาก อ่านเรื่องราวการใช้ชีวิตที่เป็นประโยชน์ ลองอ่านดูครับ

ผมเกิดในครอบครัวฐานะปานกลาง 

ผมเป็นลูกชายคนกลาง พี่น้อง 3 คนผู้ชายหมด 

ตอนเด็กผมอยู่กับพ่อแม่และพี่ชาย ถึง6ขวบและน้องชายก็ตามมา

วัยเด็กผมจำไม่ได้ ผมมีรูปไม่กี่ใบ แต่พอจะจำได้ว่า ชีวิตวัยเด็กวิ่งเล่นอย่างเดียว สนุกจริงๆ *-*

อายุ 7 ขวบผมเข้า ป1 ผมเรียนดีน่ะ ได้ที่ 1-3 ตลอด 

ป 4 ผมย้ายมาเรียนใน กทม ป1 เรียนแถวเพชรเกษม ป1เทอม2 ป3 ผมย้ายไปนนทบุรี ที่บ้านผมเกิดปัญหาเรื่อง "แชร์"

ช่วงป4 ผมเริ่มช่วงแม่ขายพวงมาลัย วันแรกที่ผมไปขาย ลูกค้าคนแรกชื่อพี่นา ผมจำได้แม่น 

ช่วงนั้นผม มีความรับผิดชอบมากทุกวันเลิกเรียนต้องรีบกลับบ้าน จะเล่นที่โรงเรียนกับเพื่อนต่อไม่ได้ ต้องรีบไปขายพวงมาลัย

มาฃ่วงหลังๆ พี่ชายที่อายุห่างกันปีเดียวมาชายด้วยกัน ดึกๆเวลาเราขายไม่หมด เราจะไปนั่งตรงหัวมุมตลาดสะพานหัน ..

ผมเป็นคนค่อนข้างพูดเก่ง ผมเข้ากับผู้คนง่าย มักจะขายได้มากและเก่งกว่าพี่ชายเสมอแรกเราขายด้วยกัน หลังๆเราแยกกันเพื่อนให้หมดเร็ว ถึงพี่จะขายได้ไม่เยอะ แต่ผมไม่เคยว่าเค้าเลย เพราะเค้าเรียบร้อย

เราขายกันมาถึงพี่ชายขึ้น ม.4 เค้าหยุดขาย ผมต้องขายต่อไป ผมเดินขายคนเดียว ฮ่าๆ ( ไอห่า ...จำวันนั้นไม่ได้หรอ ผมขอด่าตัวเองน่ะครับ ) 

ช่วงนั้น ผมอายเพื่อนน่ะเริ่มโตแล้วถ้าเจอเพื่อนมัธยมต่างห้อง ผมจะเดินเลี่ยงหนี จะผมได้ขึ้น ม.4 ผมได้หยุดขาย และได้ใช้ชีวิตของตนเอง เต็มตัว

ช่วง ม.4 ผมได้เงินแม่ไปเรียนวันละ 60 ผมเอาเงินแม่ 1 เทอมต่อจากนั้นผมหาเอง ทุกอย่าง เงินที่ได้จากช่วงนั้น แทงบอล เล่นไพ่ แข่งบอลเดิมพัน ชีวิตเหมือนจะดีน่ะ ผมออกจากบ้านตั้งแต่ ม.6 ไม่ค่อยนอนบ้านไปนอนบ้านเพื่อน นานๆทีกลับบ้านเออลืมบอก ม.4 ช่วงปิดเทอมผมเคยไปทำงานดูดส้วมด้วย 3 เดือนได้ ฮ่าๆ สนามบินสุวรรณภูมิช่วงสร้างผมนี้ละพวกดูดขี้ครับ 

ช่วง ม.6 ชีวิตเริ่มพนันเต็มตัว หัดเล่น หัดเดิน หัดรับ สนุ๊กไฮโล ทุกอย่างที่ทำได้ เออลืมบอก ม.6เทอม 2 ผมมีแฟนละน่ะ โคตรน่ารัก ผมรักเธอน่ะแต่เดี๋ยวเล่าต่อไป 

ช่วงปี 1 จำได้เลยผมเอนท์ติดวิศวะไฟฟ้า เทคนิคกรุงเทพ มาสอบ พันกว่าคนเอา 42 คนผมติด ฮ่าๆแต่ไม่ได้เรียนแม่งกู้ไม่ได้ แม่ก็ไม่ค่อยมีเงินช่วงนั้น ผมก็ไม่มี เพราะใช้เงินเก่ง และได้ไปเรียนราชภัฎ แห่งหนึ่ง 

ช่วงมหาลัยปี 1 ยังใช้ชีวิตธรรมดาน่ะ นั่งรถเมล์ไปเรียนกับแฟน มาเทอม2 เหมือนฟ้าเล่นตลก ยื่นข้อเสนอมาให้ เราแม่งโคตรรวยช่วงนั้นต้องบอกเลย หาเงินได้วันละ 3-5พัน วันไหนต้องการเยอะ ก็ 2 หมื่นอัพ มีเงินใช้จ่าย สบายนั่งแท็กซี่ไปเรียน พาแฟนไปห้างทุกวัน วันหยุดต้องเที่ยว ช็อปปิ้งทุกอย่าง ช่วงนั้นแฟนผมในห้องเรียนเธอ ทุกคน อิจฉาหมดและ ออฟชั้นเธอเปลี่ยทุกอาทิตย์ บางครั้ง 3 วันเปลี่ยนละ ... 

มาเรื่องเพื่อน 555 ( สมน้ำหน้า... ) ช่วงเรียนผมบอกเลย คนพร้อมเดิมตามผม เยอะมาก กินข้าวเช้ารอผม กลางวันไปกลับผม ผมเลี้ยงทุกคนที่ร่วมวงด้วย ดึกๆเที่ยวต่อ เลี้ยงทุกคนครับ ทุกคนก็อิ่มใจครับ ดีต่อใจ ใครๆก็ชอบ เป็นแบบนี้มาถึงฝึกงาน 

... เริ่มละ ฟ้าเริ่มทวงคืน หยุดส่งสิ่งที่ทำให้เราสบายได้ ผมเริ่มงงกลับชีวิต ช่วงอายุ 23 ผมเริ่มขาลง พอ 24 แฟนผมก็เลิกลากันไป ผมเสียใจมาก และผมก็เศร้าไป 1 ปีเต็มมาเริ่มใหม่ เริ่มทำพนันบอล ก็กลับมามีเหมือนเดิมดื่มเที่ยว มีแฟนใหม่ พอเงินหมดก็เลิกลากันไป ... เพื่อนก็ค่อยๆ แยกย้ายไปทำงานกันละ 25 ผมแย่สุด เกิดอุบัติเหตุหนัก ผมต้องกลับบ้าน นอน 4 เดือนก็ออกมาห้าวเหมือนเดิม ทำพนันบอล แล้วก็มีเงิน เที่ยวเหมือนเดิมแต่ครั้งนี้ไม่มีแฟนน่ะ เพลย์บอยสุดๆ 

มาช่วง 26 ชีวิตตกต่ำ ไปหมดเลยครับ เชียงราย เชียงคาน ร้อยเอ็ด ขอนแก่น สุพรรณ คือเที่ยวไปหาเพื่อนๆมหาลัย และก็กลับมา กทม เหมือนเดิม กลับบ้านไป 4 เดือนถามใจตัวเองทำอะไรอยู่ เลยทำงาน เป็นครั้งแรกที่เป็นมนุษย์เงินเดือนที่ไม่ตรงสายเรียน

เออลืมบอก ผมยังไม่ได้รับปริญญาน่ะ ติดค่าเทอมไว้ แต่จริงๆ ช่วงนั้นอกหัก เลยไม่อยากรับ เงินมีน่ะ พนันมันมีขึ้นลงทุกวัน

และได้เจอแฟนช่วง 27 อย่างฮอต ชีวิตดีมากคนนี้ ให้เลิกพนัน และให้ฝากประจำกับธนาคาร ชีวิตรุ่งเรื่องได้ไปเที่ยว ตปท แต่เหมือนฟ้าจะรู้ ส่งเธอคนนั้นมาใช้กรรมกับผม 1 ปีก็เลิกกัน ... ทำไงต่อหรอพนันเหมือนเดิม ได้มาเที่ยว เสียมาหาจ่าย คือชีวืตผมแม่งวนเวียนอ่ะ มีเงิน เที่ยว พนัน หมด เครียด ...

ตอนนี้ จะ 30 ละวันนี้เพิ่งเสียบอลไป มาหริดแพ้เซลต้าบีโก้ 1-2 เงิน 150,000 ไม่รู้จะเอาจากไหนใช้เค้า ... ที่มาโพสวันนี้เพราะอยากเล่าชีวิตตนเองครับ เ...้ย จิง ฮ่ะ 

รักพ่อแล้วแม่มากๆน่ะ รักน้องด้วย ... ส่วนพี่ชายมันไปละ มันไม่สนใจอะไรที่บ้านเลย ...

เอาแบบนี้ดีกว่า ถ้าฟ้ายังพอให้โอกาสผมอีกสักครั้ง มอบให้ผมเถอะ ผมอยากทำให้พ่อแม่มีความสุข 

เหนื่อยจัง เวลาอยู่คนเดียว ...