เรื่องฮาๆ..ผู้มีไหวพริบ

เป็นข่าวหน้าหนังสือพิมพ์...ว่า...ดาราวัยรุ่นผู้มีไหวพริบปฎิภาณดีมากคนหนึ่ง..ถูกข่มขืนขณะเดินเข้าบ้านในซอยเปลื่ยว..ยามค่ำคืน...

ปวีณา : ทำไมถึงกลับบ้านดึกดื่นล่ะจ๊ะหนู...? แล้วหนูกลับบ้านยังไง ...?

ดาราสาว : มีดาราหนุ่มรุ่นพี่มาส่งค่ะ...แต่ด้วยไหวพริบของหนู

หนูสังเกตว่าเขาเป็นคนขี้หลี...ถ้าให้รู้จักบ้านก็จะตามมาตื้อจนรำคา?จึง ให้ส่ง แค่ปากซอย...แล้วหนูเดินเข้ามา

ปวีณา : แล้วเกิดอะไรขึ้น...?

ดาราสาว :มีผู้ชายคนหนึ่ง..รูปร่างสูงใหญ่..ล่ำสัน.

มีอาการเมาเล็กน้อยเดินตามหนูมา..ด้วยไหวพริบ ของหนู..

หนูรู้ได้เลยว่าไม่ได้มาดีแน่...

ปวีณา : แล้วยังไงต่อจ๊ะ...?

ดาราสาว :หนูตัดสินใจออกวิ่ง..แต่ชายคนนั้นก็วิ่งตามทันที..
ด้วยไหวพริบหนูรู้ว่า ..วิ่งยังไงก็คงไม่เร็วกว่าผู้ชายอยู่ดียังไงเขาก็ต้องตามทัน..และใช้กำลังแน่นอน....

ปวีณา : ยังไงต่อจ๊ะ...?

ดาราสาว :ด้วยไหวพริบของหนู..หนูตัดสินใจหยุดวิ่ง..

เพื่อไม่ให้ต้องเจ็บตัวหนู ตัดสินใจ เจรจาต่อรอง....

ปวีณา : ผลการเจรจาเป็นอย่างไรจ๊ะ...?

ดาราสาว :หนูบอกเขาว่า..ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องใช้กำลัง.. ไม่เกิดผลดีต่อทั้งสอง ฝ่าย.. หนูยินยอมทำตามที่ เขาต้องการ...

ปวีณา : เรื่องเป็นอย่างไรต่อจากนั้น...?

ดาราสาว :ด้วยไหวพริบของหนู...หนูชวนเขาเข้าไปในซอกตึกลับตาคน..

แล้วต่างคนต่างถอด เสื้อผ้าของตัวเอง หนูถกกระโปรงขึ้นมาเหนือเอว.

ส่วนเขาปลดกางเกงตกลงมากรอมเท้า

ปวีณา : เรื่องเป็นยังไงต่อจ๊ะ...?

ดาราสาว :ลองใช้ไหวพริบคิดดูสิ..ว่า..ชายที่รูดกางเกงลงไปกองที่ตาตุ่ม..

กับห?ิงสาวที่ถกกระโปรง ขึ้นเหนือเอวน่ะ...ใครจะวิ่งเร็วกว่ากัน...?

ปวีณา : แต่อย่างน้อยเค้าก็เห็นของลับหนู??

ดาราสาว : ด้วยไหวพริบ?

หนูก็ไม่ยอมเสียเปรียบหรอกค่ะ??หนูใช้ก็เวลาครุ่หนึ่งเพื่อจ้องดูของเขาเหมือนกันก่อนวิ่งหนี??

ปวีณา : (ทำหน้าเอ๋อ)?????....แล้วหนูรู้สึกยังล่ะค่ะ??

ดาราสาว : เสียดาย????