เรา คือ พรหม

เรา คือ พรหม
ผู้มีจิต เป็นแสงอุปถัมภ์ ส่องสว่างทุกทิศ
และ...
เป็นผู้มีปัญญา ประกอบแสงสว่าง ในทุกทิศนั้นๆ

โดยกุศลกรรมบารมี 
พรหม จะมีรูปร่าง เป็นมนุษย์มาณพ 
คือ อยู่ในวัยรุ่น อายุ ๑๖ ปี รูปร่างกลมกลึง
เหมือนดรุณีวัยกำดัด แต่เพิ่มอกผาย ไหล่ผึ่ง มนุษย์ชายหญิงเห็นก็ล้วนแต่จะพอใจในรูปทรง อากัปกิริยา ด้วยลีลาละเอียดสุขุม อยู่เหนือทิพยแห่งกามคุณ
เสียงพรหมนั้น เสนาะ กังวาล สดใส 
และลึกยินไปไกล

เพราะสภาวะจิต ที่อยู่เหนือ ทิพยกามคุณ
คือ มีจิตสะอาด เหนือการครอบงำของระบบ
อายตนประสาท ทั้งมวลอันเป็นที่ตั้งแห่งกามคุณที่ละเอียดที่สุด(เจโตวิมุตติ)ไปแ ล้ว

นักปราชญ์โบราณ ได้ให้สมมติแห่งพรหม
อีกบุคลลิกหนึ่งว่า..."ผู้ใหญ่, ผู้เป็นใหญ่"
มนุษย์จึงไม่สามารถคงบุคคลิกภาพ
"มาณพ"....คือผู้หนุ่มรุ่น วัย ๑๖ ปี ได้
งานจิตรกรรม ประติมากรรม
จึงต้องสร้างสัญลักษณ์ เป็น บุรุษวัยกลางคน
เป็น บุรุษผู้เฒ่า ที่ทรงสง่างามเปี่ยม
ด้วยความแข็งแรง
พรหมจึงมีหนวด มีเครา
ขึ้นมาแทน นิยามจริง

และ พฤติกรรมจริง ในสังคมไทย
พรหมก็คือ ผู้ใหญ่ ต้นแบบระบบอุปถัมภ์
ที่จิตหมกมุ่นอยู่ใน กามคุณ และลาภสักการะ
พัฒนาระบบอุปถัมภ์ โดยธรรม
ไปสู่ พวกกู พวกของกู
เท่านั้น ที่เป็น ประชาธิปไตย
พวกกู พวกของกู เท่านั้น

  ที่เป็น เสรีชน
ใครขัดขวาง พวกกู พวกของกู
มันต้องคือ อนารยชน 
และพวกงมงายล้าหลัง แลฯ