เรื่องเล่าสาวไทย ขายตัวที่ญี่ปุ่น..

เพจ Drama addict เผยแพร่เรื่องราวของสาวไทยที่ไปขายตัวที่ประเทศญี่ปุ่นโดยโพสท์ระบุว่า 

วันก่อนที่ลงหลังไมค์จากสาวนวดปู๋คนนึงตอบคำถามเรื่องเพศศึกษา ภาพประกอบจ่าเอาภาพโซปแลนด์มาใช้ เลยมีคนหลังไมค์มาถามจากญี่ปุ่นว่าเป็นสาวไทยที่ไปทำงานที่นั่นเหรอ ถูกหลอกไปรึเปล่า อะไรงี้ จ่าก็บอกว่าเปล่าๆ แค่รูปประกอบในเน็ท เลือกมาประกอบเฉยๆ เขาก็โล่งอก ก็เลยคุยๆกัน เขาก็เล่าเกี่ยวกับสถานการณ์ที่สาวไทยไปค้าบริการทางเพศที่นั่นให้ฟัง อันนี้เขาให้เอามาเผยแพร่ได้ น่าสนใจดีลองอ่านดู

ตั้งแต่ปีที่แล้วจนมาถึงปีใหม่ปีนี้ มีเรื่องเด็กไทยที่มาขายตัวที่ญี่ปุ่นเยอะมาก แล้วเราก็เป็นอีกคนค่ะจ่าที่มีน้องๆพวกนี้มาปรึกษาไม่ว่าจะโรค Anal fissure 裂肛れっこうเรคโคว บ้าง โรคพวก Sexually transmitted disease 性行為感染症 せいこういかんせんしょう เซโควอิคังเซนโชว บ้าง ตอนนี้เราก็เป็นแค่นักศึกษาคนนึงที่ถูกถามบ่อย เหตุผลไม่ใช่เพราะว่าเราเก่ง แต่เพราะว่า หลายคนกลัวที่จะไปรพ.ไม่สามารถจ่ายค่ารักษาได้ บางคนมาวีซ่านักเรียนแต่ปล่อยวีซ่าขาด บางคนมาวีซ่าท่องเที่ยว ทำให้ไม่มีประกันสุขภาพ 健康保険 けんこうほけん เก็นโกวโฮเก็น ทีนี้เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าค่าเทอม ค่าหอ ค่ากินอยู่ในญี่ปุ่นแพงมาก เอเจนซี่เมืองไทยที่มีบริษัทเปิดจะแจ้งเป็นศูนย์แนะแนวศึกษาต่ออยู่แล้ว เพื่อให้ครอบครัวเด็กรับรู้ เรื่องค่ากินอยู่กับพาทไทม์ แต่ทุกปีก็จะมีเด็กหลายคนโดนหลอกขายฝันมา เพราะอยากมาเรียน อยากมาอยู่ญี่ปุ่น อยากมีชีวิตตามซีรี่ย์อะไรก็แล้วแต่ ชอบที่จะไปเรียนตามสถาบันภาษากวดวิชาภาษาญี่ปุ่นแล้วตรงนี้แหละคือจุดเริ่มต้นค่ะ

เคยคุยกับเด็กผู้หญิงอายุไม่น่าเกิน 14 ประมาณตุลา 2 ปีก่อน เป็นช่วงที่เราอยู่กับพวกพี่ๆที่เป็นหมอ กำลังไปซื้อข้าวกิน (เป็นช่วงพวกพี่ๆรีบเลยไม่ได้ถอดเสื้อกราวน์) น้องเขาเดินมาคุยที่โต๊ะมาแนวนี้เลยปรึกษาเรื่องท้องไม่ท้อง น้องมากับผู้ชายดูแก่ๆอ้วนๆวัยทำงานดูแล้วยังไงก็ไม่ใช่พ่อแม่ นั่นเป็นการฝึกซักประวัติที่เรายิ่งฟังหน้าเรายิ่งหน้าเสีย น้องอยากมาเรียนญี่ปุ่นแต่คิดว่าค่าใช้จ่ายแพง ก็เลยไม่มากับศูนย์แนะแนวศึกษาต่อในประเทศไทย แต่เลือกจะมากับใครก็ไม่รู้ที่ไว้ใจง่ายๆ พอค่าใช้จ่ายไม่พอก็จบลงด้วยการขายตัว นั่นคือเคสแรกที่เราเจอ

จนพอมาสิ้นปีเป็นคนใกล้ตัวมากๆของเราเอง อันนี้พ่อแม่กู้เงินส่งลูกมาเรียน เป็นเด็กผู้ชาย มาแนวเดียวกัน เห็นแก่ของถูกก็เลยมากับพวกคนแปลกหน้าที่ทำตัวอยากเป็นเอเจนซี่เถื่อนนี่แหละ

ทำเรื่องเข้าเรียนให้จริง แต่ไม่แจงแจกค่าเทอม ค่าหอ ค่ากินอยู่ตามสภาพจริง ส่วนงานที่ไบท์รึพาทไทม์ที่หาให้คืองานนวดแฝงบริการ สุดท้ายกลับบ้านพร้อมหนี้สิน

และทุกเคสคือเวลาเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ คำถามที่ทุกคนอยากรู้ว่าทำไมเด็กที่มีวีซ่าถึงไม่กล้าพบหมอเข้ารพ. ก็คือกลัวนิวกังส่งกลับไทย ไม่มีเงินจ่ายบ้าง หลายปัจจัย แต่ที่แย่ที่สุดก็จะเป็นแนวนี้นี่แหละ แล้วเด็กหลายคนก็ไม่กล้าบอกพ่อแม่ว่าโดนเอเจนซี่หลอกมา

คำถาม พวกเอเจนซี่เลวๆแม่เล้าเถื่อนหลอกเด็กใสๆพวกนี้คือใคร มันก็คืออดีตคนที่เคยขายตัวแล้วผันตัวเป็นแม่เล้าแล้วพอมีฐานลูกค้า ไม่ต้องมีร้านด้วยซ้ำคือแค่มีไลน์ เบอร์โทรเด็กนี่แหละ แล้วก็หาลูกค้ามาจากกลุ่มเวปโป๊ในญี่ปุ่น จะมีตั้งแต่ขายภาพเสียว ขายคลิป กางเกงใน ลามไปถึงมี Sex มีการหักค่านายหน้ากันกึ่งๆเม็มเบอร์ส่งให้แขก (อันนี้แตกต่างจากพวกโซปแลนด์ที่มีการขายแบบถูกต้องมีการตรวจโรคในญี่ปุ่น แต่โซปแลนด์ก็ไม่รับต่างชาติ เว้นแต่เป็นบุคคลมีเชื้อชาติ สัญชาติ)

ส่วนเด็กพวกถูกหลอกหน้าตาจะ nerd บ้าง ขาวๆ บ้าง หมวยๆ ตี๋บ้าง แนวสาวแว่น หนุ่มแว่น ฮิตมาจากอนิเมะแนวนี้ที่ช่วงก่อนเป็นที่นิยม จากที่ซักถามเด็กมาหลายคนมีจุดเชื่อมต่อคล้ายๆกันคือ

เด็กจะถูกคนเข้ามาตีสนิทในเมืองไทยอายุไล่เลี่ยกันที่ทำงานแบบเดียวกัน เจอกันตามสถาบันกวดวิชา GAT PAT ญี่ปุ่น สถาบันสอนพิเศษ คนที่มาตีสนิทจะอ้างว่ามีญาติอยู่ญี่ปุ่น เราจะไปเรียนเทอมหน้านี้ เธอสนใจไปเรียนกับเราไหม หลักแสนเอง มีงานพาทไทม์ ดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ เริ่มเอารูปถ่ายที่ไปเที่ยวญี่ปุ่นมาอวดมาด้วยความเฟรนด์ลี่มาก จะเริ่มจากชวนกันไปเที่ยวญี่ปุ่นในฟรีวีซ่ากันก่อน จะถูกเพื่อนที่อุปโลกน์มาเทคแคร์ดีอย่างดีจนเริ่มหลงเชื่อ ทำเรื่องให้ได้เข้าไปเรียนจริงๆ (แรกเริ่มไม่ได้ภาษาเพื่อนอุปโลกน์ที่แม่เล้าส่งมาก็จะปลอบใจ ว่าไม่เป็นไรหรอก จนเริ่มสนิทใจ)

จนพอจุดที่เหยื่อเริ่มเดือดร้อนเรื่องเงินหนักๆไม่สามารถหางานพาทไทม์ในญี่ปุ่นได้ ก็จะเริ่มทำเป็นว่ามีงานไม่ค่อยดี เราก็ทำอยู่แต่เราไม่อยากบอกเธอ กลัวเธอรับเราไม่ได้ ไม่เป็นเพื่อนกับเรา เงินที่เราให้เธอยืมเราไป...ขายตัวมา (ใช้จิตวิทยาสร้างความรู้สึกผิดให้เหยื่อ) กินระยะเวลาราวๆ 6 เดือน

เหยื่อที่คิดว่าเพื่อนอุปโลกน์เป็นเพื่อนแท้ก็จะเริ่มอยากทำทุกวิถีทางถึงขั้นไปขายตัวเพื่อเรา ฟังแล้วซึ้ง ฉิบหาย มันฉิบหายจริงๆค่ะ แล้วก็จะพาน้องไปเจอแม่เล้า แล้วมันก็หลอกน้องไปขาย ค่อยๆขายบ้าง ขายรายเดือนมีคนเลี้ยงบ้าง กว่าจะรู้ตัวคนไข้มาแบบสภาพอิดโรยก็มี บางทีก็มีเรื่องยาเสพติดเหมือนสังคมมุมมืด เราเจอไม่รู้กี่รายแล้วค่ะในปีๆนึง เหมือนที่เราแคปให้จ่าดูเรื่องการกู้เงิน เรื่องแชท น้องผู้ชายที่พิมพ์มาหาเรานั่นแหละว่าเขาจะกลับไปไทยแล้วที่นี่ไม่มีฝันให้เขาแล้ว ถึงจะเป็นเรื่องจริงแต่ครอบครัวน้องอาย เหยื่อก็ไม่กล้าจะลุกขึ้นสู้หรอกค่ะ ขอแค่คำบอกเล่าของเราช่วยให้ไม่มีใครตกเป็นเหยื่ออีกก็พอ

สุดท้ายเด็กที่ถูกหลอกไปขายแล้ว ก็ต้องไปหลอกคนอื่นมาอีกทีทำตัวเป็นเพื่อนอุปโลกน์ แม่เล้า จะส่งคนมาในคราบเพื่อนคือ A และ A จะไปหาเหยื่อคือ B และบางที B ก็อาจจะต้องไปทำตัวเป็นเพื่อนหลอกคนอื่นอีกเป็น C วนไปเรื่อย ถ้าไม่รู้จักพอ แต่ถ้าเป็นคนดีพอละทิ้งความเห็นแก่ตัวก็คงจะเหมือนน้องผู้ชายที่เราบอกจ่า คือน้องผู้ชายเลือกจะไม่หลอกใคร เมื่อขายไม่ไหว เลือกจะกลับ

สังเกตง่ายๆเวลาคนมาหลอกจะทำเป็นว่ามี connection จองตั๋วได้ถูก ไม่ต้องจ่ายเยอะ หารๆกัน มีเลี้ยงบ้าง ทำตัวดูสปอร์ตแล้วก็จะรอขูดรีดภายหลังค่ะนี่จากข้อมูลที่สรุปได้นะ คือเราสรุปไม่เก่งแต่เราต้องปกป้องเด็กที่มาปรึกษาเรา

พวกนั้นจะเลือกเหยื่อที่ที่บ้านฐานะกลางๆ เพราะค่าหอที่เหยื่ออยู่อีกฝ่ายก็จะจัดหาให้ จะได้กำไรอยู่แล้วทุกเดือน ค่าเทอมจะได้ค่าคอมจากร.ร.แบ่งมา เพราะงั้นมันไม่มีขายเหยื่อ แต่จะกดดันจนเหยื่อหมดหนทาง