พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เล่าเรื่องจากปลายกระบอกปืนยิง ลิงทะโมน ที่รักลูกสุดชีวิต เหตุการณ์ล่าสัตว์ที่ฝังลึกในใจ

เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดขึ้น ปกติลิงพอถูกยิงจะหล่นตุ๊บจากต้นไม้ทันที แต่ลิงตัวนี้นั่งจับกิ่งไม้เฉย ไม่หล่นลงมา จะว่ายิงไม่ถูกก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะคุณพงษ์เทพแกยิงปืนแม่น ระยะแค่นี้เป้าใหญ่ขนาดนี้ไม่พลาดแน่นอน

ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น ลิงตัวที่ถูกยิงร้องโหยหวนเสียงดังมาก ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง แล้วร้องโหยหวนเหมือนกันหมด แกตกใจ ยืนตกตะลึง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สักครู่ ลิงตัวที่ถูกยิงโยนวัตถุเล็ก ๆ สีดำ ๆ ชิ้นหนึ่งให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วก็หล่นตุ๊บลงมาจากต้นไม้ คุณพงษ์เทพรีบวิ่งไปดู ลิงถูกยิงเข้าที่หลังทะลุหน้าอก เลือดแดงฉานเต็มตัว คุณพงษ์เทพเห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนี

ลิงที่ตกลงมาเป็นลิงแม่ลูกอ่อน ขณะที่ถูกยิงเธอกำลังให้นมลูก ลูกตัวน้อยกำลังดูดนมอย่างมีความสุข ทันทีที่ถูกยิง ถ้าเป็นลิงตัวอื่นจะหล่นตุ๊บลงจากต้นไม้ แต่แม่ลิงตัวนี้ยังหล่นไม่ได้ ยังตายไม่ได้ เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำคือ รักษาชีวิตลูกน้อยให้พ้นอันตราย

เธอกัดฟัน โหนกิ่งไม้ไว้แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทางด้วยความตกใจ พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด ตะโกนสุดเสียง ร้องเรียกฝูงลิงเข้ามาใกล้ ๆ แล้วก็ฝากฝังให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ

หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว มองดูลูกถูกพาไปจนลับสายตาแล้ว แน่ใจว่าลูกปลอดภัยแล้ว จึงหลับตา แล้วหล่นลงมาตาย

คุณพงษ์เทพก้มมองหน้าลิงแล้วร้องไห้ เพราะที่เบ้าตาลิงมีหยดน้ำตาใส ๆ กำลังไหลริน คุณพงษ์เทพรีบเดินกลับที่พัก เอาปืนไปเผาทิ้ง ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลยตลอดชีวิต

ภาพความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ลิงที่มีต่อลูกน้อยเป็นแรงบันดาลใจให้คุณพงษ์เทพแต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่งชื่อว่า ”ลิงทะโมน” เพื่อยกย่องเชิดชูคุณค่าของความรักที่แม่มีต่อลูก