ผู้หญิงคนหนึ่งต้องพบเจอกับความทุกข์..

มีผู้หญิงคนหนึ่งต้องพบเจอกับความทุกข์แบบที่เรียกได้ว่าน้อยคนจะได้เจอ เธอเป็นสาวสวยตอนอายุ ๒๑ ปี เป็นดาวมหาวิทยาลัย

ต่อมาเธอได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งทางอินเทอร์เน็ต ติดต่อกันสักระยะหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นก็หลง รักเธอทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเจอตัวกัน พอได้เจอตัวกันก็ยิ่งหลงรักมากขึ้น แต่เธอบอกกับชายคนนั้นว่าเธอไม่ได้รักเขา ผู้ชายคนนั้นโกรธมาก ถึงกับเอาน้ำกรดสาดหน้าเธอจนเสียโฉมไปทั้งใบหน้า และยังทําให้ตาบอดไปอีกข้างหนึ่งด้วย

คนที่เคยภูมิใจกับความสวยงามของตน พอถูกน้ำกรดทําลายให้เสียโฉมอย่างนี้ก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ทั้งนั้น เธอก็เช่นกัน คิดถึงการฆ่าตัวตาย แต่พอนึกถึงแม่แล้วก็เปลี่ยนใจ ไม่อยากทําร้ายตัวเอง เพราะจะทําให้แม่เสียใจ

เธอตัดสินใจย้ายบ้าน เพราะอับอายคนที่เคยรู้จักเธอและเห็นใบหน้าที่สะสวยของเธอมาก่อน แต่แม้จะย้ายบ้านเธอก็มีความทุกข์มาก อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไป ๓-๔ ปี เธอกลับกลายเป็นคนใหม่ ไม่รู้สึกอับอายกับ ใบหน้าที่เสียโฉมอีกแล้ว ปล่อยวางได้

ทุกวันเธอนั่งรถไฟฟ้าไปทํางานมีคนมาทักเธอ เธอก็ไม่รู้สึกอับอาย พูดคุยกับเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอมีอาชีพเป็นพนักงานคอลเซ็นเตอร์ของธนาคารแห่งหนึ่งมีความสุขกับการทํางาน เพราะเจ้านายก็ดี เพื่อนร่วมงานก็ดี

เคยมีคนมาถามเธอว่าโกรธคนที่เอาน้ำกรดมาสาดหน้าหรือไม่ เธอบอกว่าไม่โกรธเลย ต้องขอบคุณเขาด้วยซ้ำ ที่ทําให้เธอเป็นแบบนี้ เธอบอกว่า เหตุการณ์ครั้งนั้นส่งผลดีแก่เธอหลายอย่าง คือ ทําให้เธอมีเวลาอยู่กับครอบครัวมากขึ้น ถ้าเธอหน้าตาไม่เสียโฉมก็คงจะไม่อยู่ติดบ้าน เพลิดเพลิน กับแสงสี แต่พอเป็นอย่างนี้แล้วเธอจึงอยู่กับ ครอบครัวมากขึ้น ที่สําคัญก็คือ เหตุการณ์นั้นทําให้ เธอมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ ทําให้เธอได้คิดว่าทุกอย่างมันไม่เที่ยง มีวันหมดอายุ

เธอบอกว่า “ถ้าเราไม่สูญเสียตรงนี้ อนาคตเราแก่ไป มันก็ต้องไปตามกาลเวลา มันก็ทําให้เราปล่อยวาง พอเราปล่อยวางเรื่องตัวของตัวได้ เวลาเจอเรื่องอะไรที่มันแย่ๆ หรือมีคนพูดไม่ดี เราก็ไม่สนใจ เพราะเรา ไม่ได้ยึดติดตรงนั้นแล้ว”

*นี้เป็นตัวอย่างของคนที่เจอทุกข์แล้วจึงได้พบธรรมะ

จากหนังสือ พลิกจิต ชีวิตเปลี่ยน

โดย​ พระอาจารย์​ไพศาล วิสาโล

วัดป่า​สุ​คะ​โต​ อ.แก้งคร้อ​ จ.ชัย​ภูมิ