จั้มบ๊ะ ตำนานเปิดหวอในงานวัด

          จั้มบ๊ะ เป็นการแสดงระบำที่ได้รับความนิยมอย่างมากในงานวัดในช่วงทศวรรษ 1960-1970 การแสดงจั้มบ๊ะจะเน้นไปที่การเต้นรำของหญิงสาวในชุดรัดรูปที่เผยให้เห็นรูปร่างอันเย้ายวนใจ การแสดงจะจบลงด้วยการที่หญิงสาวเปิดหวอโชว์ให้ผู้ชายดู การแสดงจั้มบ๊ะจึงถูกมองว่าเป็นการนำเสนอความเซ็กซี่แบบโจ่งแจ้ง ซึ่งขัดต่อขนบธรรมเนียมประเพณีของไทย

          การแสดงจั้มบ๊ะเริ่มได้รับความนิยมในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยนายหรั่ง เรืองนาม เจ้าของคณะระบำมหาเสน่ห์ นายหรั่งเป็นชาวจีนที่อพยพมาตั้งรกรากในประเทศไทย เขาเริ่มนำการแสดงระบำแบบจีนเข้ามาแสดงในงานวัด ซึ่งได้รับการตอบรับจากคนไทยเป็นอย่างดี การแสดงจั้มบ๊ะได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งกลายเป็นการแสดงยอดนิยมในงานวัดในช่วงทศวรรษ 1960-1970

          การแสดงจั้มบ๊ะมักถูกมองว่าเป็นการนำเสนอความเซ็กซี่แบบโจ่งแจ้ง ซึ่งขัดต่อขนบธรรมเนียมประเพณีของไทย การแสดงจั้มบ๊ะจึงถูกวิพากษ์วิจารณ์จากหลายฝ่าย จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2532 กรมการศาสนาได้ออกคำสั่งห้ามการแสดงจั้มบ๊ะในงานวัด คำสั่งห้ามการแสดงจั้มบ๊ะส่งผลให้การแสดงจั้มบ๊ะค่อยๆ หายไปจากงานวัดในปัจจุบัน

          แม้จะถูกห้ามการแสดง แต่จั้มบ๊ะยังคงเป็นตำนานที่เล่าขานกันในงานวัด จั้มบ๊ะเป็นการแสดงที่สะท้อนให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงทางสังคมของไทยในช่วงทศวรรษ 1960-1970 ที่ผู้คนเริ่มเปิดรับความทันสมัยและเสรีภาพมากขึ้น

          ปัจจุบัน คนรุ่นใหม่ยังรู้จัก “จ้ำบ๊ะ” อีกรูปแบบหนึ่ง ไม่ใช่ระบำลามกอย่างในสมัยก่อน แต่เป็นขนมหวานดับร้อนชื่นใจ ทำด้วยน้ำแข็งไส