ทำไมการค้าประเวณีถึงผิดกฎหมาย

โสเภณีไทยมึมาตั้งแต่กรุงศรีอยุธยาเริ่มเป็นสถานที่เด่นชัดก็ในยุคสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชตามที่ปรากฎในละครชื่อดังอย่างบุพเพสันนิวาสที่นางเอกตื่นเต้นที่จะได้มาเห็นซ่องแถวตลาดบ้านจีน ในสมัยนั้นอยุธยาเริ่มมีการค้ากับชาวต่างชาติมากขึ้นจึงเริ่มมีการก่อตั้งซ่องขึ้นเพื่อรองรับพ่อค้าจากประเทศต่างๆ

สมัยนั้นเขาให้สิทธิ์ผู้ชายเป็นใหญ่ที่สุดในบ้านลูกเมียถือเป็นสมบัติของผัวที่สามารถขายให้ซ่องได้

เพื่อทำโทษภรรยาที่คบชู้หรือไม่อยู่ในอำนาจ

ต่อมาต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยพระองค์จัดให้มีการเก็บภาษีบำรุงถนนอันเป็นภาษีโสเภณีในสมัยนั้น ต่อมาในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ได้มีการตราพระราชบัญญัติป้องกันสัญจรโรค ร.ศ. 127 พระราชบัญญัติฉบับนี้อนุญาตให้มีการค้าประเวณีได้ แต่โสเภณีทุกคนและสำนักทุกแห่งต้องจดทะเบียนตามกฎหมาย

กฎหมายฉบับดังกล่าวใช้มาจนกระทั่งสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ในสมัยนี้ ได้ออกพระราชบัญญัติปรามการค้าประเวณีขึ้นใช้แทนในปี พ.ศ. 2503 นับตั้งแต่นั้นมาโสเภณีจึงเป็นเรื่องผิดกฎหมายในสังคมไทย