'การรัดเท้าของหญิงชาวจีน' ประเพณีเก่าแก่ที่ถูกยกเลิกไปแล้วในปัจจุบัน

Foot binding (การรัดเท้า)
เป็นวัฒนธรรมจีนอย่างหนึ่ง ที่เกี่ยวข้องกับการพันเท้าของเด็กสาวให้แน่น
เพื่อเปลี่ยนรูปร่าง กระบวนการนี้มุ่งหวังที่จะสร้างเท้าโค้งเล็กๆ
ซึ่งมักเรียกกันว่า "เท้าดอกบัว" ซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์ของความงาม
ความเป็นผู้หญิง และสถานะทางสังคม การปฏิบัตินี้น่าจะเริ่มขึ้นในช่วงห้าราชวงศ์
และสิบอาณาจักร (ศตวรรษที่ 10) และแพร่หลายในช่วงราชวงศ์ซ่ง (960-1279)

การรัดเท้าโดยทั่วไปจะเริ่มเมื่ออายุ 4 ถึง 9 ขวบ โดยกระบวนการนี้
เกี่ยวข้องกับการหักอุ้งเท้าและมัดนิ้วเท้าให้แน่นด้วยผ้า เพื่อกดให้อยู่ใต้ฝ่าเท้า
ส่งผลให้เกิดความเจ็บปวดอย่างรุนแรง การเคลื่อนไหวที่จำกัด
และความพิการตลอดชีวิตสำหรับผู้หญิงหลายคน แม้จะมีผลที่ตามมาเหล่านี้
การรัดเท้าก็ยังคงดำเนินต่อไปเป็นเวลาหลายศตวรรษ
เนื่องจากเท้าเล็กๆ ถือเป็นสิ่งที่น่าดึงดูดและเป็นประโยชน์ต่อการแต่งงาน

การปฏิบัตินี้เผชิญกับการวิพากษ์วิจารณ์และความพยายามที่จะกำจัด
ตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 อย่างไรก็ตาม วัฒนธรรมนี้ก็ยังคงมีอยู่
จนกระทั่งต้นศตวรรษที่ 20 ด้วยอิทธิพลของมิชชันนารีและนักปฏิรูปชาวตะวันตก
รวมทั้งการเกิดขึ้นของลัทธิชาตินิยมจีนสมัยใหม่ การรัดเท้าจึงเริ่มลดน้อยลงอย่างมาก
ในช่วงทศวรรษปี 1940 การรัดเท้าได้หายไปเกือบหมดแล้ว
แม้ว่าผู้หญิงสูงอายุบางคนที่เคยปฏิบัติเช่นนี้จะยังคงมีผลกระทบอยู่ก็ตาม