เขมรแดงฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ 4 ปีนรกกลางกัมพูชา คนตายเกือบ 2 ล้าน แต่โลกเพิ่งเอาผิดได้เมื่อไม่นานนี้

วันนี้ผมมีเรื่องราวสุดสะเทือนใจจากประวัติศาสตร์กัมพูชามาเล่าให้ฟังครับ เป็นเรื่องของ “การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์” ที่เกิดขึ้นจริงกลางประเทศกัมพูชา โดยฝีมือของ “เขมรแดง” ภายใต้การนำของ “พล พต” ที่ทำให้คนตายไปกว่า 1.5 ถึง 2 ล้านคนในเวลาแค่ 4 ปี!

ย้อนกลับไปปี พ.ศ. 2518 เขมรแดงยึดอำนาจได้สำเร็จ และเริ่มเปลี่ยนประเทศให้กลายเป็น “สาธารณรัฐเกษตรกรรม” โดยอิงแนวคิดสุดโต่งจากลัทธิเหมา และได้รับการสนับสนุนจากจีนแบบจัดเต็ม มีรายงานว่าจีนให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจและการทหารมากถึง 1 พันล้านดอลลาร์ในปีเดียว!

เขมรแดงต้องการล้างระบบเก่าให้หมด พวกเขาสั่งให้ประชาชน “ทิ้งเมือง” แล้วเดินเท้าไปตั้งค่ายแรงงานในชนบท ที่นั่น...ไม่มีอะไรนอกจากการใช้แรงงานหนัก การทรมาน การประหารชีวิต และความอดอยาก

ใครที่เป็น “ปัญญาชน” หรือแค่ใส่แว่นก็มีสิทธิ์โดนฆ่า ใครที่พูดภาษาต่างประเทศ หรือเคยทำงานกับรัฐบาลเก่า ก็โดนลากไปยิง บางคนถูกฆ่าด้วย “พลั่ว” เพื่อประหยัดกระสุน ศพถูกฝังใน “หลุมศพหมู่” ที่เรียกกันว่า “ทุ่งสังหาร”

มีเรือนจำกว่า 196 แห่งทั่วประเทศ เรือนจำที่โหดที่สุดคือ “เรือนจำรักษาความปลอดภัย 21” มีผู้ใหญ่รอดชีวิตจากที่นั่นแค่ 7 คนเท่านั้น!

เหยื่อไม่ได้มีแค่คนกัมพูชา แต่ยังรวมถึงชาวจีนกัมพูชา ชาวจาม (ที่ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม) และชาวกัมพูชาเวียดนาม รวมแล้วมีคนตายจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ครั้งนี้เกือบ 25% ของประชากรทั้งประเทศ

เด็ก ๆ ก็ไม่รอด บางคนถูกลักพาตัวไปฝึกให้กลายเป็น “เครื่องมือสังหาร” บางคนถูกปลูกฝังให้เชื่อว่า “การฆ่า” คือหน้าที่เพื่อชาติ

ในปี พ.ศ. 2522 กองทัพเวียดนามบุกเข้ากัมพูชา โค่นล้มเขมรแดงลงได้ในที่สุด แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้นมหาศาล ผู้คนหลั่งไหลหนีตายไปยังประเทศเพื่อนบ้าน โดยเฉพาะ “ประเทศไทย”

เวลาผ่านไปหลายสิบปี ในที่สุดปี พ.ศ. 2546 รัฐบาลกัมพูชากับสหประชาชาติได้ตั้ง “ศาลเขมรแดง” เพื่อเอาผิดผู้นำที่อยู่เบื้องหลังการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ครั้งนี้

ปี พ.ศ. 2553 คังเก๊กอิ้ว ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ปี พ.ศ. 2557 นวน เจีย และเขียว สัมพันธ์ ถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ และในปี พ.ศ. 2562 ทั้งคู่ถูกตัดสินว่า “มีความผิดฐานฆ่าล้างเผ่าพันธุ์” โดยเฉพาะต่อกลุ่มชาติพันธุ์เวียดนามและชาวจาม

ผมว่าเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลายอย่างเลยครับ หนึ่งคือ...อำนาจที่ไม่มีการตรวจสอบสามารถนำไปสู่ความโหดร้ายแบบสุดขั้ว สองคือ...ความเงียบของโลกในตอนนั้น ทำให้คนตายไปนับล้าน สามคือ...ความยุติธรรมอาจมาช้า แต่ก็ยังดีกว่าไม่มาเลย

สุดท้ายนี้...ขอให้เรื่องราวของเขมรแดงเป็นบทเรียนให้โลกไม่ลืม ว่า “การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์” ไม่ใช่แค่เรื่องในหนัง แต่มันเคยเกิดขึ้นจริง และอาจเกิดขึ้นอีก ถ้าเราหลับตาไม่มองความจริง ไว้เจอกันใหม่ครับ