วันเกณฑ์ทหารของฉัน ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด!!

กลับมาอีกแล้ว สำหรับกระทู้ข่มขวัญ.. เอ้ย!! ไม่ใช่...กระทู้แชร์ประสบการณ์วันจับใบดำ-ใบแดงต่างหากล่ะ

สำหรับกระทู้จะขอเล่าเรื่องจริงของคนๆนึงในวันเกณฑ์ทหารว่าจะมีความรู้สึกอย่างไรเหมือนกัน จะต่างตรงที่คนนี้ต้องจับใบดำ-ใบแดงด้วย

แต่ละคนจะมีความรู้สึกแตกต่างกันออกไป บางคนโดนใบดำ ดีใจสุดขีด ตะโกนสุดเสียง แต่ถ้าโดนใบแดง เข่าอ่อน หมดแรง มึน คิดไรไม่ออก ร้องไห้ น้ำตาไหล ซึ่ง 2 อาการนี้มีให้เห็นในวันเกณฑ์ทหารแน่นอน มันอาจเกิดขึ้นกับคุณก็ได้นะ ใครจะไปรู้....

บางคนก็อยากเป็นทหารเลยสมัคร บางคนไม่อยากเป็น เลยทำทุกวิถีทางที่จะให้ตัวเองรอดพ้นไปให้ได้..

เช่น อมพระ ไหว้ไหก่อนจับ คนไหก่อนจับ *(คนไหก่อนจับนี่ ไม่แนะนำให้ทำ เค้าว่ากันว่าใบแดงอาจจะลอยมาติดมือ!!) เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะ

และเชื่อหรือไม่...คนส่วนใหญ่ที่ได้เป็นทหารนั้น มักไม่อยากเป็นทหารเลย ดันจับได้ใบแดง

และส่วนมากเหมือนกันที่อยากเป็นทหารมาก แต่ดันสมัครเต็มหรือจับได้ใบดำ เออ...แปลกดีนะ ยิ่งกลัวก็ยิ่งโดน

เพราะฉะนั้น วันไปจับควรทำจิตใจให้แจ่มใส อย่าคิดมาก 

 

''-------------------------------------------------------------------'' 

เช้าวันที่ 4 เมษายน...

เป็นบรรยากาศที่น่าหม่นหมองชอบกล...ทั้งๆที่เตรียมใจไว้มาอย่างดี...

ก่อนหน้านี้ 1 วัน...ทุกคนต่างให้กำลังใจกันอย่างล้นหลาม...จนคิดว่า...จะทำให้คนอื่นผิดหวังรึเปล่านะเรา...

ทั้งกำลังใจ...ทั้งคำอธิฐาน...ทั้งเครื่องรางของขลัง...ทุกอย่างที่มอบมาให้กับเรา...มันต่างเป็นสิ่งดีๆที่เข้ามาก่อนจะถึงวันรุ่งขึ้น...

เมื่อคืนก็นอนหลับเร็วดีเป็นปกติ...แต่ทำไมเช้านี้ถึงไม่อยากตื่นน้า....

เริ่มต้นวันที่ 6 โมงเช้า...ไปถึงสถานที่ทำการของเหล่าทหารรั้วของชาติ...ที่จะเกณฑ์พล เพื่อนำไปปกป้องประเทศชาติ...ตอน 7 โมงเช้ากับอีก 15 นาที...

(เวลา 7.00น. ตั้งแถวตามตำบลของตัวเอง และเตรียมร้องเพลงชาติ)

ผู้คนต่างเดินทางมาดู ลูก ดูหลานของตัวเอง ที่จะเข้ารับการตรวจ

คัดเลือกในวันนี้...เรามีเพียงแค่เพื่อนสนิท ที่ต้องมาร่วมชะตากรรม กัน ณ ที่นี้...

กับเพื่อนคนนี้ คบกันมากว่า 8-9 ปี...ต้องมาต่อหลังมันในการจับใบแดง-ใบดำ...ก็แปลกดีนะ...

เมื่อมาถึง...เหล่าชายหนุ่ม...ทั้งผู้ที่จะสมัครและเข้ารับการจับสลาก...ต้องถอดเสื้อออก ยกเว้นสาวประเภทสอง...

และถลกขากางเกงขึ้นเลยหัวเข่า...แล้วนั่งรอเรียกชื่อ...

ตั้งแต่ตอนเดินทางมา...เรา 2 คนต่างพูดคุยอย่างเฮฮา...เพราะไม่ได้เจอกันพักใหญ่ๆ...มีเรื่องตลกให้คุยกันเยอะแยะ...คุยกันอย่างสบายใจ...ยังไม่มีความเครียดเข้าปกคลุม 555+...

หลังจากนั้น ก็ถูกเรียกชื่อและเขียนเบอร์ที่แขน...เพื่อใช้ในการเรียกจับสลาก...และจึงเข้าไปตรวจร่างกาย...ช่วงนี้แหละ...มนุษย์หลายคน...พยายามทำให้ตัวเองไม่สมประกอบที่สุดเท่าที่จะทำได้...พยายามจะอ้วนกว่าเดิมให้มากที่สุด...หรือพยายามจะเตี้ยกว่าเดิม...ทั้งๆที่อยู่ข้างนอก...ใครล้อเตี้ย...โกรธแทบตาย...

ตัวเพื่อนเอง...หันมาบอกว่า..."เอ้ย...หน้าอกกูไม่เท่ากันหว่ะ...มีสิทธิ์"...ใจเสียแล้วสิเรา...เพื่อนมันจะรอด...

แต่...ทหารคนตรวจร่างกาย...กลับมองผ่านเรา 2 คนไปอย่างรวดเร็ว...คิดในใจ..."ทำไมกูต้องเกิดมาครบ 32 ด้วยว้า"...(ล้อเล่นนะ)

(ยืนเรียงหน้ากระดาน ถอดเสื้อทุกคน ยกเว้นสาวประเภทสอง ตอนนี้ทุกคนจะพยายามทำให้ตัวเองพิการให้มากที่สุด)

ตอนตรวจร่างกายนี่ก็มีเรื่องเล่านะ...มีคนอ้วนคนนึง...กำลังต่อแถวชั่งน้ำหนัก...มองดูคนข้างหน้า...แล้วทหารผู้ประจำตาชั่งพูดว่า "เสียดายนะ อีก 2 กิโลเอง"...เขาคิดในใจ "ก่อนมานี่ ชั่งที่บ้าน เรายังขาด 3 โลนี่หว่า"...ว่าแล้วพอถึงคิวเค้า..."ขอโทษครับ!!! ขออนุญาตออกไปเพิ่มน้ำหนักครับ"...เอาซี่...มีงี้ด้วย...ทหารงงสิครับ...แต่ก็ยอมปล่อยไป...คงคิดว่าแปลกดี...

ชายอ้วนออกไปพร้อมความคิดในหัว...จับขวดโค้ก 1.25 ลิตร...ดิ่งตรงเข้าหาก๊อกน้ำ...พร้อมดื่มน้ำเปล่าขวดแรกด้วยความรวดเร็ว...ขวดแรกไม่มีปัญหา...แต่ 2-3 นี่หน่ะสิ...ช่างยากลำบากเหลือเกิน...แต่เค้าก็ทำสำเร็จ...และรีบวิ่งกลับไปชั่งด้วยน้ำหนักที่พอดีเป๊ะ...เพราะกลัวไม่ทันที่น้ำจะออกมาทางเดิม...ทำไปได้นะนั้น...

ประมาน 12.00น.

พักกินข้าว....หลังจากตรวจร่างกายเสร็จ...ซึ่งใช้เวลานานมาก...

ขอให้ความเห็นว่า ทหารควรหัดใช้คอมพิวเตอร์ได้แล้วนะ...นานจิงๆ(ขอบ่นหน่อย แต่อาจเป็นบางพื้นที่ที่ไม่ใช้คอมฟ์)...

พอกลับจากกินข้าว...เนี่ยแหละช่วงสำคัญ...เหล่าผู้กล้ารวมตัวกันเพื่อรอเข้าจับสลาก...ญาติ...พ่อ...แม่...พี่...น้อง...ของใครหลายๆคนต่างยืนรอลุ้นด้วยความตื่นเต้น...และเป็นห่วง...

ตัวเรา 2 คน...ก้อยังมีกันแค่ 2 คนต่อไป...เพราะเหล่า เพื่อนๆ ญาติๆ ติดภารกิจกันหมด...

ความตึงเครียดเริ่มมาแล้ว...หลังจากประกาศจำนวน...

" ณ ที่นี้ มีผู้เข้ารับการจับสลากทั้งหมด 171 คน"

ฮูฮูฮูฮูฮู...โฮโฮโฮโฮ......เสียงโฮมาก่อนเลย...ทำไมมันน้อยอย่างงี้วะ

"ปีนี้ทางเขต รับทหาร 82 นาย มีผู้สมัครไปแล้ว 41 นาย เหลืออีก 41 นาย"

เงียบ...มีแค่เสียงบ่นพึมพำ...อาจจะเพราะกังวลกับโอกาส 1 ใน 4...ก้อเป็นได้...

เรา 2 คน อยู่ด้านหลังเลย 17 และ 18 คนสุดท้ายตามลำดับ...

นั่งมองแต่ใบดำแต่ละใบขึ้นมาอย่างสะเทือนใจ...บรรยากาศที่นั่งคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนานเฮฮาเริ่มหายไป...เพื่อนที่เราคิดว่ามันไม่ใส่ใจ...ไม่กลัวที่จะจับ...กลับเงียบไป...แทนที่ด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล...(นี่ทำให้กูใจเสียไปด้วยนะเนี่ย)...

ใบดำออกไปเยอะมากๆ....พูดถึงแล้ว...คนอยู่แรกๆได้เปรียบชะมัด...ใบดำมีตั้ง 100 กว่าใบ...โอกาสได้ก็เยอะนะสิ...ใบดำ 10 ใบ กว่าจะออกใบแดงซักใบนึง...เสียงเฮแรกๆเมื่อใบแดงขึ้นมา...หลังๆเงียบหายไป...เพราะมันออกน้อย...จึงขาดตอน...

มีพระรูปนึง...ท่าทางมั่นคง...เดินสู่โถจับอย่างมาดมั่น...แววตาดูไม่หวั่นไหว...ล้วงมือเข้าไป...ทหารประกาศ...ทหารเรือ ผลัด สอง...ส๊าธุ...

(ตอนนั้นไปเกณฑ์ พระมา 5 รูป โดนทหารไป 4 รูป ทบ.ทั้งนั้น)

(ใกล้เราเข้าไปทุกที...)

(สุดท้ายแล้ว...พอถึง 20 คนสุดท้าย...ทหารเหมือนเล่นตลก...หยุดตรวจนับสลากอีกรอบ...กลัวทุจริต...แต่ หัวใจอีก 20 ดวง...จะวายเอา...)

20คน...เหลือใบดำ 13 ใบ...ใบแดง 7 ใบ...อัตราส่วนยังไงไม่รู้ในตอนนั้น...แต่..."ใบแดงแม่งเยอะหว่ะ"...ทุกคนบ่นเหมือนกัน...

(ใบแดงออก เอ้า...เฮ้!!) 

มาๆต่อๆ... 20 ดำ...19 ดำ...เพื่อนเดินออกไปอย่างปกติ...เก็บอาการสุด...แต่ในใจคงคิด...เสียดายงาน...รถก็ต้องผ่อน...แฟนก็มี...จะต้องเสียเวลาอีกปีนึงหรอเนี่ย...

505...นาย................เพื่อนคว้ามือลงไปในโถ...จับมา 1 ใบ ส่งให้ทหารประกาศ...ก่อนทหารจะทันอ้าปาก...เพื่อนทำหน้าเซ็ง...คล้ายปวดขี้...เพราะมันมองเห็นสิ่งที่อยู่ในใบนั้นแล้ว..."ทหารบก ผลัด2 !!!"...ฟ้าแทบถล่มในใจมัน...เสียงเฮจากการที่ได้รับใบแดงยังคงมี...ตัวคนจับเองทำหน้าบอกบุญไม่รับ...คนต่อหลังมันอย่างเราจะรอดไหมเนี่ย...ใจหายพร้อมสะเทือนใจกับเพื่อนจิงๆนะ...แต่ไม่มีเวลาคิดเลย...เพราะเราต่อจากมัน...

512...นาย................เดินไปอย่างไม่อยากจับ...จับลงไป...แล้วคว้ามาเลย...ส่งให้ทหาร...พร้อมมองไปที่เพื่อน...มันไม่หันกลับมามองเรา...ดูมันมึนๆงงๆ ขณะที่ทหารพาไปลงประวัติ...ทหารค่อยๆแกะสลากที่ม้วนยัดอยู่ในหลอด...อย่างช้าๆ...ทันใดนั้น...!! 

"กูเห็นเหมือนมันเลย"

ตัวอักษรสีแดงที่เขียนไว้บนกระดาษสลากสีเขียว...สะเออะออกมาให้เราเห็น...พร้อมกับเสียงประกาศ..."ทหารอากาศ ผลัด2!!!"...เพื่อนที่ไม่สนใจเรา...หันหน้ากลับมาด้วยใบหน้าตกใจ...คงคิดว่าจะรอด...

จากนั้นหลังประกาศ...ทหารที่ยืนอยู่ข้างๆ...จับแขนเราอย่างรวดเร็ว...เหมือนกลัวจะหนี...พาไปเซ็นชื่อประทับลายนิ้วมือไว้เป็นหลักฐาน...แทบไม่ทันตั้งตัว...แถมด้วยกำลังมึนๆที่โดน..."กูโดนหรอเนี่ยๆๆๆๆๆ"....ช่วงเวลานั้นสับสนมาก...แต่พอถึงตอนนี้ก็ขำๆแล้ว...โดนผลัด 2 ก็รายงานตัวพฤศจิกา...อีกนานๆ...

(จับได้ใบแดง ก็เหมือนพวกได้ใบดำ แต่ต้องแวะโต๊ะรับหมายเรียกหลังจากรับ สด.43 แล้ว ส่วนใหญ่มาถึงโต๊ะนี้จะเกิดอาการใจสลาย 5 ขั้น ถามอะไรก็จะตอบช้านิดนึง ดีหน่อยตรงเจ้าหน้าที่ช่วยเหลือกรรมการฯ พอบรรเทาได้บ้าง)

ความรู้สึกในตอนนั้น...เป็นอะไรที่ตื่นเต้นที่สุดเลยก็ว่าได้นะ...มันหาบรรยากาศแบบนี้ไม่ได้แล้ว...ทั้งกดดัน...ตื่นเต้น...และใบแดง...

ไม่เสียดายนะที่ต้องจับทหารแล้วโดน...

ช่วงนี้ของชีวิต ไม่ถือว่าเป็นช่วงที่เลวร้ายเลย...ได้รับกำลังใจจากที่ทุกคน...ทำให้รู้ว่าตัวเองยังมีคุณค่า...ยังมีคนรักและเป็นห่วงอยู่มากมาย...และขอขอบคุณ ณ ที่นี้เลย ทั้งกำลังใจ และคำขอต่างๆ ที่จะให้ไม่ติด...

ไม่ใช่เรื่องร้ายๆจะเกิดขึ้นกับเราเสมอไป...ในความโชคร้าย...มันอาจจะมีสิ่งดีๆอยู่ในนั้น...และอาจจะดีกว่าสิ่งดีๆที่อยู่กับความโชคดีก็ได้นะ....

ปล.อย่าใส่ จตุคามฯ ไปจับทหารเด็ดขาด...ลองมาแล้ว...

**แนะนำ.. ในวันไปจับ ควรนำเอกสารอะไรไปบ้าง**

ก่อนวันตรวจเลือก ถ้าท่านไปอยู่ที่ห่างไกลบ้าน ก็ต้องรีบกลับบ้าน อย่าคิดว่าเดินทางกลางคืน วันรุ่งขึ้นเป็นวันเกณฑ์ ที่จริงมันก็ทำได้ แต่เพื่อความปลอดภัย ควรจะกลับถึงบ้านก่อน 1 วัน และ เตรียมเอกสาร ให้พร้อมคือ

1. ใบสำคัญ สด.9

 2. บัตรประจำตัวประชาชน

 3. หมายเรียก สด.35

 4. สำหรับผู้ที่เรียนจบ ม.6 หรือ ปวช. และต้องการสมัครเป็นทหาร (ร้องขอเป็นทหาร) ให้นำใบประกาศ หรือระเบียนการศึกษาไปด้วย

 

สีหน้าเวลาได้ใบดำ