ระระระเร็วอีกหน่อยยยยย..

เร็วอีกหน่อย
นุ่น สาวแสนซื่อ เป็นคนที่พูดติดอ่าง จึงมารับการบำบัดจากจิตแพทย์เชี่ยวชาญด้านนี้ พอนายแพทย์กวาดสายตาไปทั่วเรือนร่าง ที่อวบอิ่ม อึ่มตูม ของเธอเพียงครั้งเดียว ก็อดใจไว้ไม่อยู่
"เอาล่ะถอดเลื้อผ้าออกให้หมด" หมอสั่ง เธอทำด้วยความว่าง่าย
"ไปนอนที่โซฟานั่น" นุ่น กระมิดกระเมี้ยนไปที่โซฟา แล้วเอนร่างที่สมส่วนลงนอนหงาย
"เอาล่ะ... ที่นี้หลับตาลง นอนนิ่งๆแล้วพูดว่า 'เร็วอีกหน่อย' ติดต่อกันหลายครั้ง"
นุ่นเริ่มตะกุกตะกัก
"ระ... ระ...เร็ว...เร็ว...นะ...นะ...น่ะ...หน่อย...ระ... ระ...เร็ว...เร็ว...นะ...นะ...น่ะ...หน่อย...ระ... ระ...เร็ว...เร็ว...นะ...นะ...น่ะ...หน่อย...

.

.

.

.

.

.

...เร็วอีกนิดค่ะคุณหมอขา.. เร็วๆ...อู้ย...เร็วดีจังเลยค่ะ
นับแต่นั้นมาเธอไม่ติดอ่างอีกเลย