เรื่องเล่าจากเด็กลูกกรอกนน. 1 กิโล (หน่อยๆ)

อยากเล่า อยากแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ใครที่ต้องการนะคะ

สำหรับคนที่ถามมา Facebook คุณแม่ชื่อ Papitchaya Gully นะคะ

5 ปีที่แล้ว ท้องลูกคนแรก ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ ไปหาหมอกี่รอบๆ หมอก็บอกว่าไม่มีปัญหา ไฮโซโนพร้อบเบล้ม ทุกอย่างราบรื่น ตื่นเต้นดี๊ด๊า วาดฝันเอาไว้ว่าลูกชั้นจะต้องหล่อ ต้องดี ประสบความสำเร็จ ไม่ได้คิดหรอกว่าประสบการณ์เฉียดตายกำลังจะมา ... ครรภ์เป็นพิษตอน 32 weeks เจ็บปวดทรมานแทบตาย กำลังจะชัก ไตกำลังจะวาย ต้องถูกหามส่งรพ. แต่พอหมอบอก ทางเดียวที่จะทำให้หายได้คือ เอาลูกออกมาก่อน ตอนนั้นน่ะรู้แค่ว่าอยากให้เค้าอยู่ในนี้นานอีกหน่อย สุดท้ายก็ไม่ได้ เพราะระหว่างแม่กะลูก หมอต้องเลือกแม่ก่อน ... ตอนหมอควักลูกกรอกตัวเล็กๆ ออกมาจากพุง หนักแค่ 1.4 กิโล ภาพแรกของลูกชายที่แม่เห็นทำให้แม่ทั้งสงสารทั้งปลื้มใจ

หลังจากนั้นชีวิตของเราก็เริ่มขึ้น ถึงแม้เด็กน้อยจะหายใจได้ด้วยตัวเอง แต่นน.ที่น้อยนิดทำให้คุณลูกชายต้องอยู่ NICU ที่รพ.ต่อไปอีก 2 อาทิตย์ ดื่มนมก็ต้องดื่มทางสายยาง (Feeding tube) อุ้มก็ไม่ได้ กอดก็ไม่ได้ ทำได้แค่เอามือเข้าไปลูบๆ คลำๆ ในตู้ พอออกจาก NICU ก็ต้องย้ายไปอยู่เนอสเซอรี่ของรพ.ใกล้บ้าน อย่างน้อยแม่ก็นั่งรถเมย์ไปหาได้ทุกวันน่ะนะ ดีที่ว่ารถเมย์ที่ออสเตรเลียไม่เหมือนเมืองไทย ไม่งั้นต้องตายแน่ๆ เพราะทั้งแผลผ่าคลอด ทั้งความดันยังไม่ปกติ อยู่ รพ.อีก 2 อาทิตย์ แต่ช่วงนี้ก็ยังไม่วายถูกส่งตัวไปแผนกพิเศษนู่นนี่นั่นอีกเพราะหมอตรวจเจอความผิดปกติที่หน้าท้องของลูก ตอนแดดดี๊มารับกลับบ้าน อิแม่ทั้งดีใจทั้งกลัว ชั้นจะทำได้ไหมเนี่ย ทั้งคลอดก่อนกำหนด ทั้งนน.ก็แค่ 2.2 กิโล แถมลูกคนแรกอีก

3 เดือนผ่านไป ทุกอย่างผ่านไปได้ดีแบบทุลักทุเล (งงไหม 555) เย็นวันนึงลูกชายร้องไห้ไม่หยุด 3 ชม. พอสามีกลับมาบอก ไม่ไหวแล้วนะพาไปรพ.เถอะ ฉันไม่รู้ว่าลูกเป็นอะไร ที่รพ. รอคิวตรวจ 2 ชม. เพื่อที่จะถูกบอกว่า ไออยากจะดูอาการเค้าสักสองคืนนะแต่รพ.ที่นี่เต็ม ต้องส่งไปที่อื่นนะ สรุปนั่งรถไป 40 นาที รอคิวอีก 3 ชม. ถึงได้ห้องให้ลูกตอน 4-5 ทุ่ม ร่างจะแหลกแต่อย่างน้อยก็รู้ว่าเค้าเป็นอะไรกันแน่ในที่สุด "เสียงหัวใจผิดปกติ" หมอบอกต้องกลับไปรอดูว่าโตไปแล้วหายไหม ถ้าไม่หายก็ต้องกลับมารักษาให้หาย

อายุ 8 เดือน เข้ารพ.อีกรอบ ผ่าตัดถุงไข่(?) เพราะเด็กชายที่คลอดก่อนกำหนด อวัยวะเพศยังไม่ทันเคลื่อนลงมาจากหน้าท้องมาอยู่ตรงหว่างขาได้ ในกรณีลูกชาย เคลื่อนลงมาแล้ว แต่ถุงน่ะ มีน้ำคั่งอยู่แต่ไม่มาก หมอกลัวว่าจะมีปัญหาตอนโตเลยแนะนำให้จัดการซะ

อายุ 9 เดือน
- ตรวจเจอว่าคุณชายน้อยแพ้ไข่ เกือบตายค่ะ เพราะไปอยู่กะยายแล้วยายป้อนไข่ รีบพาไปรพ.กันแทบไม่ทัน
- ตรวจเจอว่าเค้าเป็นภูมิแพ้ผิวหนัง Eczema ถ้าเจออะไรที่ระคายเคืองหรือแม่กระทั่งเหงื่อตัวเองก็อาการกำเริบทันที สงสารลูกมากเพราะตื่นมาร้องไห้กลางคืน บางทีก็เกาตัวเองจนเลื่อดไหลน้ำหนองไหล ที่สำคัญโรคนี้รักษาไม่หาย ต้องเป็นไปตลอดชีวิต เพียงแค่โตไป ภูมิต้านทานมากขึ้น อาการคัน อาการอักเสบก็จะน้อยลง

อายุ 1 ปี - ปัจจุบัน ต้องกลับไปเช็คกับพยาบาล หมอ หมอเฉพาะทาง และกับนักบำบัดอยู่เรื่อยๆ เนื่องด้วย คุณลูกชาย ...
* พัฒนาการช้ากว่าเด็กทั่วไป ทุกวันนี้ 4 ขวบแล้วยังพูดได้ไม่เต็มประโยคเลย
** ปัญหาเรื่อง sensory หรือประสาทสัมผัสทั้ง 5
*** เดินบนปลายเท้าตั้งแต่หัดเดิน
**** ปัญหาเรื่องภูมิแพ้
***** หอบหืด

และนี่คือ โมเม้นปัจจุบันของเด็กชายวิลเลี่ยมวัย 4 ขวบค่ะ







อยากตั้งกระทู้นี้เพื่อให้กำลังใจ ...
แม่ๆพ่อๆ ทุกท่านที่กำลังท้อ
แม่ๆพ่อๆ ทุกท่านที่ลูกคลอดก่อนกำหนด
แม่ๆพ่อๆ ทุกท่านที่เลี้ยงลูกในต่างแดน
แม่ๆพ่อๆ ใบเลี้ยงเดี่ยวทุกคน
ว่าที่คุณแม่หรือคุณพ่อที่กำลังรอการมาถึงของเจ้าตัวเล็ก
จนไปถึงทุกคนที่เข้ามาอ่านถึงจะมีปัญหาเล็กน้อย หรือยิ่งใหญ่ ให้ดูหน้าเจ้าวิลไว้นะคะ ไม่ว่าจะโดนกี่เข็ม โดนเคาะกี่ที พูดกะใครเค้าก็ฟังไม่รู้เรื่อง ฮีก็ยังยิ้มเสมอ

-------------------------------------------------------