ลงโทษให้ตายด้วยการ "ขังไว้ในถังขี้"

ลงโทษให้ตายด้วยการ "ขังไว้ในถังขี้" โทษทัณฑ์ที่มนุษย์ทำกับมนุษย์ สิ่งที่ถือว่าเป็นโทษแรงที่สุดนั่นก็คือ "การประหารชีวิต"

ถ้าคุณคิดว่าโทษนี้แรงที่สุดแล้วในปัจจุบันแต่เมื่อย้อนกลับไปในอดีตการประหารชีวิตแบบที่เราทำกันกับนักโทษประหาร อาจจะดูเหมือนเป็นโทษที่เบาไปเลยก็ได้เมื่อเทียบกับ "การประหารชีวิตให้ตายอย่างช้าๆ และทรมาน"
เมื่ออ่านจบต้องลองจินตนาการดูว่า การลงโทษด้วยวิธีนี้ถ้าเป็นคุณ คุณจะทนได้สักกี่วัน

"ขังไว้ในถังขี้" คงเป็นวิธีการลงโทษที่ทั้งโหดร้ายและน่าขยะแขยงไปพร้อมๆ กัน การลงโทษประหารด้วยวิธีนี้มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า "ถังประจาน" หรือเรียกอย่างเพราะก็ "เสื้อคลุมสเปน" ถูกใช้ในประเทศแถบยุโรปกลาง ในช่วงศตวรรษที่ 16 โดยจะจับนักโทษที่ได้รับการพิพากษาให้ประหารชีวิตด้วยวิธีนี้ เปลือยกายแล้วจับใส่ถังในลักษณะที่นั่งยองๆ ตั้งกลางแจ้งท้าแดดท้าฝน ตัวขื่อที่คล้องอยู่ที่คอนั้นจะเป็นตัวดึงไม่ให้นักโทษสามารถที่จะนั่งได้ นักโทษจะต้องอยู่ในสภาพนี้จนกว่าจะขาดใจตายไปเอง

แต่เดี๋ยวก่อน!!!! ความน่ากลัวมันไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้ นักโทษทั้งหมดที่ถูกลงโทษด้วยวิธีนี้จะไม่ได้ตายเพราะอดอาหารเลยสักคน ระหว่างที่ถูกขังไว้ในถังด้วยท่านั่งยองๆ ให้เมื่อยแล้ว ผู้ที่ดูแลก็จะป้อนอาหารให้นักโทษได้กินอย่างอิ่มหมีพีมัน ทั้งนม น้ำผึ้ง เรียกได้ว่าผู้คุมสนับสนุนให้กินด้วยซ้ำ ถ้าไม่กินก็จะจับกรอกให้กินจนอิ่ม

แล้วก็เป็นธรรมดาของร่างกายนุษย์เมื่อกินเข้าไปจนอิ่มก็จะต้องขับถ่ายออกมา ยิ่งกินนม กินน้ำผึ้งเข้าไปแล้วของพวกนี้คือตัวช่วยในการขับถ่ายชั้นดี สิ่งปฏิกูลที่ออกมาก็จะวนเวียนอยู่ในถังเป็นตัวเรียกให้เหล่าแมลงมามากขึ้นตามปริมาณของเหลวในถัง คราวนี้แหละ ความโหดร้ายจะบังเกิด

เมื่อนักโทษขับถ่ายออกมาอย่างเต็มเหนี่ยวด้วยฤทธิ์ของนมและน้ำผึ้ง กลิ่นของสิ่งปฏิกูลจะเป็นตัวเรียกอาวุธที่จะใช้ทรมานนักโทษให้ขาดใจตายออกมา เหล่าแมลงที่กินสิ่งปฏิกูลเป็นอาหารก็จะพากันกรูเข้าไปในถังโดยผ่านช่องเล็กๆที่ทำไว้ทั่วถัง คุณเอ๋ยยย ลองนึกภาพแมลงไต่ไปมาตามตัวแล้วเราเอามือปัดไม่ได้เพราะถูกมัดไพล่หลังดูสิมันจะทรมานแค่ไหน

นักโทษต้องทนรำคาญทนทรมานจากเหล่าแมลงที่ไต่ตามร่างกาย เมื่อเวลาผ่านไปสักพักจากแมลงที่ไต่ก็กลายเป็นแมลงเริ่มชอนไชเข้าไปในร่างกายเพื่อสร้างครอบครัว สร้างอาณาจักร โดยมีร่างกายของนักโทษเป็นที่พักพิงและอาหารในคราวเดียวกัน ในเวลานั้นคงไม่มีอะไรที่จะมีความสุขไปกว่าการขาดใจตายแน่นอน

ระยะเวลาแห่งความทรมานของนักโทษที่โดยลงโทษด้วยวิธีนี้บอกเลยไม่ต่ำกว่า 1 อาทิตย์สักคน เรียกได้ว่า "ตายจมกองขี้" เลยทีเดียว

วิธีนี้เดิมเป็นวิธีการทรมานนักโทษที่เป็นเชลยของชาวเปอร์เซีย แต่ชาวเปอร์เซียจะโหดกว่าตรงที่จับยัดเข้าไปในโพรงไม้ให้โผล่มาแต่แขนและขาในลักษณะที่ขยับไม่ได้ หลังจากทำให้ท้องเสียด้วยการอัดนมและน้ำผึ้งเข้าไป แขนขาที่ยื่นออกมาก็จะถูกชโลมด้วยน้ำผึ้งเพื่อล่อให้มดมารุมกัด ส่วนในโพรงไม้ก็ให้เป็นหน้าที่ของสิ่งปฏิกูลเป็นตัวเรียกแขก

ดูๆ แล้วนี่สัมผัสได้เลยว่า การลงโทษแบบตัดคอหรือวิธีอื่นๆที่ทำให้ตายในทีเดียวนี่ดูท่าว่าจะมีความสุขกว่าวิธีนี้เป็นสิบเท่า หรือคุณคิดว่ายังไง???