EP.6 รักร้อนซ่อนในบริษัท(ญญ)

ภายในห้องทำงานส่วนตัวของสายรุ้ง ผ้าม่านปิดสนิท แสงแดดยามเย็นลอดผ่านบางเบา

เสียงประตูปิด “ปัง!” ตามด้วยเสียงรองเท้าส้นสูงกระแทกพื้นเข้ามาช้า ๆ จนใจนารีแทบหยุดเต้น

สายรุ้งเดินตรงมาหา ดวงตาคมดุจ้องเหมือนจะทะลุหัวใจ
มือคว้าข้อมือเล็ก ๆ ของนารีดึงเข้ามาจนแผ่นหลังชนกับประตูกระจก

“ชอบให้ผู้ชายสอนงานใกล้ ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

"มะ...ไม่ใช่นะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ—"

ไม่ทันพูดจบ ร่างของนารีก็ถูกดันชิดกำแพง สายรุ้งประกบตัวเข้าชิด แทบไร้ช่องว่าง
ลมหายใจของบอสร้อนผ่าว เป่ารดใบหน้าขาวจนหัวใจแทบหลุดจากอก

“เธอเป็นของฉันนารี… ถ้ายังไม่รู้ เดี๋ยวจะสอนให้รู้ด้วยร่างกายนี้เอง”

ริมฝีปากสีแดงของสายรุ้งเลื่อนลงต่ำ
ไล้ผ่านลำคอขาวของนารี จนอีกฝ่ายหลุดเสียงครางในลำคออย่างห้ามไม่อยู่
มือของบอสกดที่เอวแน่น ก่อนจะเลื่อนเข้าใต้ชายเสื้อของอีกฝ่าย

“อย่าทำให้ฉันต้องลงโทษบ่อย ๆ… แต่ถ้าเธอชอบโดนแบบนี้ ฉันก็ไม่ขัด”

สายรุ้งพูดพลางกัดเบา ๆ ที่ติ่งหูของนารี
มืออีกข้างจับคางให้หันมาสบตา สายตาที่ทั้งดุ ทั้งร้อนแรง ทั้งหวงจนแทบเผาใจ

“คืนนี้…เธอจะได้รู้ ว่าการเป็น ‘ทาสของฉัน’ มัน…ร้อนแรงแค่ไหน”

นารีแทบไม่มีแรงจะยืนอีกต่อไป ใบหน้าแดงจัด ร่างกายร้อนฉ่าจากปลายจรดเท้า
แต่สิ่งเดียวที่แน่ใจคือ…เธอไม่อยากหนีจากความร้อนนี้เลย

เสียงล็อกประตู "กริ๊ก!" ดังเบา ๆ

นารียืนอยู่กลางห้องมือสั่น ใจเต้นระรัว เมื่อสายรุ้งเดินกลับเข้ามาพร้อมกล่องไม้สีดำสนิท

เธอวางกล่องลงบนโต๊ะ เปิดออกเผยให้เห็นของข้างใน...

แส้หนังสีแดงเข้ม เชือกผ้านุ่มสีดำ และผ้าปิดตา

นารีกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

สายรุ้งยิ้มเย็น ริมฝีปากแตะใบหูอีกฝ่ายก่อนกระซิบเสียงพร่า

"คืนนี้... ฉันจะไม่ใช้คำว่า ‘ลงโทษ’

แต่จะเรียกว่า ‘ครอบครอง’... เธอทั้งร่างกายและจิตใจ"

มือเรียวผูกผ้าปิดตาให้นารีช้า ๆ ความมืดทำให้ทุกสัมผัสไวขึ้นเป็นเท่าตัว

เสียงแส้ที่ฟาดลงกับโต๊ะ เพี๊ยะ! ดังจนอีกฝ่ายสะดุ้งตัวโยน

“กลัวเหรอ?”

เสียงกระซิบถามอย่างเย้าหยอก ขณะที่เชือกนุ่ม ๆ ค่อย ๆ ผูกมือของนารีไว้เหนือศีรษะ

เธอไม่มีทางหนี... แต่กลับไม่มีส่วนใดในใจที่อยากหนีเลย

"จำไว้นะนารี...

ทาสที่ดี ไม่ต้องพูด…

แค่รู้ว่าเจ้านายต้องการอะไร"

แล้วค่ำคืนนั้น… ก็ถูกแต่งแต้มด้วยเสียงลมหายใจ เสียงครางเบา ๆ และเสียงแส้ที่หวดลงบนผิวอย่างเชื่องช้า ร้อนแรง แต่แฝงด้วยความอ่อนโยนที่มีเพียงคนที่ "ผูกใจ" กันเท่านั้น...ถึงจะเข้าใจ