เรื่องสยองก่อนนอนจากเกาหลี " 1, 2 "

5 กรกฎาคม 2557 (16:20) โพสท์โดย ทิมมี่ ทิมมี่

ในประเทศเกาหลี ถือเป็นหนึ่งในประเทศที่มีการแข่งขันสูงด้านการศึกษา นักเรียนทุกคนจะมีการอ่านหนังสือจำนวนมากหลังเลิกเรียน และมักจะมีติวเตอร์สอนพิเศษนอกเวลาเรียนอีกด้วย ความกดดันด้านการศึกษานั้นถือว่ามากถึงขั้นมีเด็กฆ่าตัวตายจากภาวะความเครียด หลายเมืองในเกาหลีจึงได้ทำการแบนการเรียนเกินสี่ทุ่มไป ถึงยังไงก็ยังมีบางแหล่งที่เด็กๆพากันติวหนังสือจนดึกดื่นอยู่ดี

ซุนฮีเป็นหนึ่งในกลุ่มเด็กนักเรียนที่ติวหนังสือกับเพื่อนที่ห้องสมุดโรงเรียนจนดึก โดยที่เธอจะอยู่หลังเลิกเรียนกับเพื่อนเธอกลุ่มนี้เป็นประจำ
ระหว่างที่พวกนักเรียนกำลังติวกันอยู่ ซุนฮีเกิดรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำจึงแยกตัวมาจากเพื่อนๆในกลุ่ม

ห้องน้ำนั้นห่างจากห้องสมุดของโรงเรียนไปหนึ่งชั้น โดนซุนฮีต้องเดินลงไปยังชั้นล่างลำพัง ระหว่างที่เธออยู่ในห้องน้ำ เพื่อนๆของเธอก็ติวหนังสือต่อกันตามปรกติ ทันได้นั้นพวกเค้าก็ได้ยินเสียงเคาะ ก๊อก ก๊อก.... ทุกคนหันไปรอบห้องเพื่อหาที่มาของเสียงจนกระทั่งเสียงดังขึ้นอีกครั้ง
สายตาทุกคนไปหยุดที่ตรงหน้าต่าง...

หน้าของหญิงสาวซีดเซียวกำลังแนบอยู่กับกระจกกั้น เธอกดหน้าตัวเองแนบกับกระจกพร้อมกับมือสองข้างที่นาบกระจกอยู่ของๆใบหน้าของเธอ โดยที่ตาเธอหลับหยีลง
เธองอนิ้วของเธอขึ้นมาแล้วใช้ปลายเล็บเคาะกับกระจก ก๊อก..ก๊อก....

ใครกันนะ? เขามาทำอะไรที่นี่ดึกๆขนาดนี้

ทันใดนั้นหญิงสาวก็ลืมตาขึ้น สร้างความสยดสยองให้กลับกลุ่มนักเรียน ดวงตาของเธอทั้งสองข้างนั้นกลวงโบ๋ เธอยกแขนห่างใบหน้าเธอออกไปแล้วฟาดลงกับกระจกอย่างเต็มแรง ทันทีที่กระจกกระจายไปรอบด้าน เด็กนักเรียนก็กรีดร้องอย่างหวาดผวา และไฟก็ดับลง

ในห้องน้ำชั้นล่าง ซุนฮีกำลังล้างมือของเธออยู่และไฟก็ได้ดับลง ทุกอย่างเงียบสนิท เธอไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิ้น ทันทีที่ไฟดับเธอก็รีบล้างมือให้เสร็จแล้วเดินกลับขึ้นชั้นบนไปยังห้องสมุด

เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ภายหน้าเธอก็ถึงกับตกตลึง เพื่อนๆของเธอนอนกระจัดกระจายในห้องและมีเลือดสาดไปทุกที่ เธอยืนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าในตัวอาคารกำลังตรงมาที่ห้องนั้น

ซุนฮีรีบคลุกตัวปนกับกองเลือดและนอนแนบลงกับพื้น ราวกับว่าเธอเป็นหนึ่่งในกลุ่มหน่มสาวที่ถูกทำร้าย เธอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาในห้อง และเดินลากเท้าวนไปมารอบๆศพนักเรียนที่กระจายอยู่ทั่วห้อง
เธอได้หรี่ตามองด้วยความสงสัย และภาพอันน่าสยดสยองตรงหน้าเธอก็คือผู้หญิงตัวเหี่ยวขาวซีดที่่ยืนหันหลังให้เธอ แต่กำลังจ้องมองศพอื่นๆในห้อง

หญิงคนนั้นพึมพัมออกมาเป็นเสียงแห้งๆ "หนึ่ง...สอง"

ซุนฮีหลับตาลงทันทีที่ได้เห็นเธอคนนั้น

หญิงคนนั้นก็เดินไปยังศพต่อไป "หนึ่ง...สอง.." และอีศพต่อๆไป "หนึ่ง...สอง..."

ซุนฮีพยายามที่จะไม่กระดิกตัว เธอกล้ำกลืนเสียงกรีดร้องของตัวเองไม่ให้รอดออกมา

"หนึ่ง..สอง.." เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ.. "หนึ่ง..สอง..."

เธอกลั้นหายใจ พยายามทำทุกวิถีทางไม่ให้ร่างกายเธอขยับหรือแสดงความผิดปรกติ จนกระทั่งเสียงฝีเท้าแห้งๆ และเสียงกระซิบนั้นหยุดไป เธอเกร็งร่างกายของเธอด้วยความหวาดกลัว แค่ขยับเพียงครั้งเดียว ทุกอย่างจะจบ

ซุนฮีเฝ้ารอนานต่อนานจนเธอมั่นใจว่าเสียงนั้นหยุดไปนานพอที่จะทำให้หญิงตัวซีดนั้นหายไปได้

เธอลืมตาเธออย่างช้าๆ....

ไปสบเข้ากับแววตาอันกลวงโบ๋ที่นอนอยู่ข้างเธอและหันหน้ามาทางเธอในระยะประชิด

"หนึ่ง สอง!!!!"

และลูกตาสองข้างของเธอก็ถูกกระชากออกไป.....