มนุษย์เอย อย่าได้ทะนงตัว ขานเรียกพวกเขาว่าสัตว์เดียรัจฉานเลย

พวกเขามีความรัก มีความผูกพัน มีความห่วงใยซึ่งกันและกันเสมอ ที่สำคัญคือไม่ทอดทิ้งกันเมื่อภัยมา เหมือนอย่างมนุษย์ "บางตัว" ที่พอภัยมาถึงตัว ก็ถีบหัวพวกเขาส่ง เอาตัวรอดไว้ก่อน อย่างเช่นเมื่อคราวน้ำท่วมใหญ่ ก็มีปรากฏให้เห็นกันทั่ว

โปรดให้ความรัก ให้เกียรติ์พวกเขาในฐานะเพื่อนร่วมโลกที่มีศักดิ์ศรีเหมือนเราบ้างเถอะครับ หากพบเห็นเขามีภัย อยู่บนท้องถนน ก็ขอได้โปรดสละเวลาสักนิด จอดรถชิดข้างทาง(ด้วยความปลอดภัย) ลงมาให้ความช่วยเหลือพวกเขาหน่อย จะดีไหมครับ?

เพราะว่า ผู้ที่จะนอนอยู่บนถนนในครั้งต่อไปนั้น อาจจะเป็นคุณหรือคนที่คุณรักก็เป็นได้ แล้วคุณอยากจะให้คนอื่นเขาขับรถผ่านเลยไป อย่างนั้นหรือเปล่าครับ?

ศักร์ บ้านเปี่ยมรัก ให้หมดตัว รักหมดใจ