นิยายเรื่อง น้ำมันราดไฟ บทที่ 1 / 1

27 ธันวาคม 2565 (11:12) เนื้อหาโดย lalaliilaoshi

"กลัวเหรอ? แกก็รู้ตั้งแต่แรกไม่ใช่หรือไง ว่ามันมีเมียแล้ว และฉันก็คือผู้หญิงคนนั้น วันที่สัมภาษณ์แกเข้ามาฝึกงานที่นี่ฉันก็เป็นหนึ่งในกรรมการไม่ใช่หรือไง? แล้วทำไมถึงไม่กลัวตั้งแต่แรก" หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงรัดรูปยืนกอดอกถามสาวผมม้าสีดำยาวถึงกลางหลังเธอสวมชุดนักศึกษา นั่งกลัวจนตัวสั่นอยู่บนเตียง ในห้องพักของตัวเองห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าวมีชายฉกรรจ์สามคนยืนรอฟังคำสั่งจากเจ้านายของพวกเขา

“คุณณินคะ...รุ้งขอโทษนะคะ รุ้งไม่ได้ตั้งใจ” มือเล็กๆทั้งสองข้างยกขึ้นมาพนมว่ายกราบกรานและกล่าวคำขอโทษ ดวงตาคมเฉี่ยวของปรีญาณินปรายมองคนบนเตียงอย่างรังเกียจ ก่อนที่ปากเรียวเป็นกระจับจะเบะปากใส่คนพูด

“ไม่ได้ตั้งใจ? แต่แอบกินกับผัวฉันมาตั้งนานแล้วน่ะเหรอ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ” มือเรียวคว้าคางมนของอีกฝ่ายอย่างแรงพร้อมกับบีบแน่น ปรีญาณินมองเด็กคนนี้ออกตั้งแต่วันแรก ว่าตั้งใจจะเข้าหาสามีของเธอ นานวันพฤติกรรมก็ยิ่งชัดและตบมือข้างเดียวมันจะดังได้อย่างไร

ภูริวัฒน์สามีของเธอก็ใช่ย่อยผู้หญิงที่ไหนมาอ่อยเขาก็กินไม่เลือกอยู่แล้ว แต่แม่ขวัญรุ้งคนนี้ชักจะล้ำเส้นมากไปหน่อย ทำให้เธอต้องมาเตือนสติให้รู้ว่าจุดไหนคือจุดที่ควรอยู่

“รุ้งกับคุณภูรักกันจริงๆ นะคะ” เสียงสะอื้นของหญิงสาวในชุดนักศึกษาเอ่ยขึ้น คนฟังกระตุกยิ้มด้วยความเวทนา รักอย่างนั้นเหรอ

“แกคิดจริงๆ น่ะเหรอว่าคนอย่างไอ้ภูมันจะรักเด็กกะโปโลอย่างแก หึ! โง่สิ้นดี”

“การที่คุณภูไม่รักคุณไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่รักคนอื่นนี่คะ” คำพูดที่สวนกลับมาของขวัญรุ้งทำให้มือเรียวของ ปรีญาณินฟาดลงที่แก้มนวลของเธออย่างแรงจนฝากรอยมือเอาไว้ชัดเจน ประโยคนี้มันเจ็บแสบเหลือเกินจนเหมือนเอามีดคมๆ มากรีดลงบนหัวใจของเธอ